چگونه با عوارض سابسیژن مقابله کنیم؟ توصیه‌های کاربردی

پس از انجام سابسیژن، ممکن است عوارض موقتی و گذرایی ایجاد شوند که اغلب جزئی بوده و به مرور زمان برطرف می‌شوند. برخی از عوارض رایج پس از سابسیژن عبارتند از:

کبودی و تورم

به دلیل شکستن بافت‌های فیبری و آزادسازی پوست، کبودی و تورم در ناحیه تحت درمان رخ می‌دهد. این عوارض معمولاً طی چند روز تا یک هفته بهبود می‌یابند.

درد و حساسیت

پس از سابسیژن، ممکن است در ناحیه تحت درمان درد و حساسیت ایجاد شود. این درد معمولاً خفیف است و با استفاده از مسکن‌های ملایم قابل کنترل است.

التهاب و قرمزی

تحریک پوست و تخریب بافت‌های زیرین باعث التهاب و قرمزی می‌شود. این علائم به مرور زمان کاهش می‌یابند و معمولاً جای نگرانی نیست.

عفونت

احتمال بروز عفونت به‌ویژه اگر مراقبت‌های بهداشتی پس از سابسیژن به درستی رعایت نشود، وجود دارد. برای جلوگیری از این عارضه، توصیه می‌شود ناحیه درمان تمیز نگه داشته شده و دستورالعمل‌های پزشک به‌طور دقیق رعایت شود.

باقی ماندن جای زخم

در برخی موارد نادر، ممکن است جای زخم به‌طور دائم باقی بماند. با این حال، با رعایت توصیه‌های پزشک و مراقبت‌های مناسب پس از درمان، احتمال این عارضه به حداقل می‌رسد.

تغییر رنگ پوست

به دلیل تحریک پوست، ممکن است تغییرات رنگی مانند تیره یا روشن شدن پوست در ناحیه درمان مشاهده شود. این تغییرات اغلب موقتی بوده و پس از مدتی به حالت طبیعی بازمی‌گردند.

نوع پوست نقش مهمی در شدت و نوع عوارض پس از سابسیژن دارد. واکنش‌های متفاوت پوست‌ها به این درمان، می‌تواند تجربه هر فرد را تحت تأثیر قرار دهد:
پوست‌های حساس: افراد با پوست حساس معمولاً دچار قرمزی و التهاب بیشتری می‌شوند و این عوارض ممکن است برای مدت طولانی‌تری باقی بمانند. همچنین این افراد نسبت به درد و تحریکات پس از سابسیژن حساس‌تر هستند.
پوست‌های چرب: پوست‌های چرب تمایل به عفونت‌های بیشتری دارند، زیرا چربی بیش از حد می‌تواند باعث مسدود شدن منافذ و رشد باکتری‌ها شود. این افراد باید پس از درمان نظافت پوست را دقیق‌تر رعایت کنند تا از بروز عفونت جلوگیری کنند.
پوست‌های خشک: پوست‌های خشک ممکن است پس از سابسیژن دچار ترک و خارش بیشتری شوند. استفاده از مرطوب‌کننده‌ها و رعایت مراقبت‌های لازم می‌تواند به کاهش این مشکلات کمک کند.
پوست‌های تیره: در پوست‌های تیره‌تر، تغییرات رنگی مانند هیپرپیگمنتاسیون پس از التهاب (PIH) شایع‌تر است. این تغییرات رنگی معمولاً به مرور زمان بهبود می‌یابند، اما ممکن است به زمان بیشتری برای بازگشت به حالت طبیعی نیاز باشد. استفاده از ضدآفتاب و محصولات ضدالتهابی می‌تواند به کاهش این عوارض کمک کند.
پوست‌های روشن: افراد با پوست روشن ممکن است بیشتر دچار کبودی و قرمزی شوند. این افراد نیز نیاز به مراقبت‌های بیشتری دارند تا از ایجاد التهاب و تحریکات بیشتر جلوگیری کنند.

مراقبت‌های پس از سابسیژن برای کاهش عوارض و بهبود سریع‌تر پوست ضروری هستند. در ادامه به چند مراقبت مهم اشاره شده است:
استفاده از کمپرس سرد: برای کاهش تورم و کبودی، کمپرس سرد را بلافاصله پس از درمان و چندین بار در روز استفاده کنید. این کار باعث کاهش التهاب و آرامش پوست می‌شود.
اجتناب از لمس و فشار دادن ناحیه درمان: پس از سابسیژن، از دست‌کاری و لمس زیاد ناحیه تحت درمان خودداری کنید. این کار می‌تواند به التهاب و احتمال بروز عفونت کمک کند.
استفاده منظم از کرم‌های ترمیم‌کننده: کرم‌های تجویزی یا ترمیم‌کننده‌های پوستی به بازسازی و بهبودی پوست کمک می‌کنند. این محصولات اغلب حاوی ترکیبات مرطوب‌کننده و ضد التهاب هستند که باعث تسریع در بهبودی می‌شوند.
خودداری از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید: پوست پس از سابسیژن حساس‌تر شده و قرار گرفتن در معرض آفتاب ممکن است باعث تشدید التهاب و ایجاد تغییرات رنگی شود. توصیه می‌شود از ضدآفتاب با SPF بالا استفاده کنید و از آفتاب مستقیم دوری کنید.
پرهیز از استفاده از محصولات قوی و تحریک‌کننده: برای مدتی از مصرف محصولات حاوی اسیدهای قوی، رتینول و سایر ترکیبات تحریک‌کننده خودداری کنید، زیرا این محصولات می‌توانند پوست را بیشتر تحریک کرده و بهبود را کندتر کنند.
هیدراته نگه داشتن بدن: نوشیدن آب کافی به روند بهبودی پوست کمک کرده و باعث می‌شود پوست شما نرم و مرطوب بماند.
اجتناب از فعالیت‌های سنگین و تعریق زیاد: فعالیت‌های فیزیکی شدید و تعریق زیاد می‌توانند باعث تحریک ناحیه درمان و افزایش التهاب شوند. بهتر است برای چند روز از این فعالیت‌ها دوری کنید.
مشاوره با پزشک در صورت بروز علائم غیرمعمول: در صورتی که دچار عوارض غیرمعمول مانند درد شدید، قرمزی بیش از حد یا علائم عفونت شدید، حتماً با پزشک معالج خود تماس بگیرید تا راهنمایی‌های لازم را دریافت کنید.

در بیشتر موارد، عوارض پس از سابسیژن خفیف و گذرا هستند و با مراقبت‌های خانگی بهبود می‌یابند. اما در شرایط زیر، بهتر است به پزشک مراجعه کنید:
درد شدید و مداوم: اگر درد در ناحیه درمان به حدی شدید است که با مسکن‌های تجویز شده کنترل نمی‌شود یا بیش از چند روز ادامه دارد، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
التهاب و قرمزی بیش از حد: قرمزی و تورم معمولاً تا چند روز پس از سابسیژن طبیعی است، اما اگر این علائم افزایش یابند یا به مدت طولانی‌تری ادامه داشته باشند، ممکن است نشانه‌ای از یک واکنش نامطلوب باشد.
علائم عفونت: علائمی مانند تب، ترشح چرکی، بوی نامطبوع، یا حساسیت شدید در ناحیه درمان ممکن است نشان‌دهنده عفونت باشد. در صورت مشاهده این علائم، به پزشک مراجعه کنید.
تغییرات رنگی شدید یا ماندگار در پوست: تغییر رنگ پوست به ویژه در پوست‌های تیره می‌تواند رخ دهد، اما اگر تغییر رنگ شدید و ماندگار باشد، پزشک می‌تواند روش‌هایی برای کاهش آن پیشنهاد دهد.
خارش و جوش‌های غیرمعمول: اگر در ناحیه درمان خارش شدید یا جوش‌های غیرمعمول ایجاد شد که به مرور زمان بهبود نیافت، ممکن است پوست به یک محصول یا روش مراقبتی واکنش نشان داده باشد.
تغییرات غیرطبیعی در بافت پوست: اگر پس از سابسیژن متوجه زخم‌های عمیق یا تغییرات غیرمعمول در بافت پوست شدید، ممکن است به مشاوره و درمان اضافی نیاز داشته باشید.
بهبود ناپذیری علائم: اگر علائم و عوارض تا چندین هفته پس از سابسیژن بهبود نیافتند، مراجعه به پزشک می‌تواند از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند.

در پایان، سابسیژن یک روش مؤثر برای بهبود بافت‌های آسیب‌دیده پوست و از بین بردن جای زخم‌ها و اسکارهاست. با اینکه این روش دارای برخی عوارض جانبی موقتی است، رعایت دقیق مراقبت‌های پس از درمان و توجه به توصیه‌های پزشک می‌تواند به کاهش عوارض و دستیابی به نتایج مطلوب کمک کند. آگاهی از نوع پوست و انتخاب محصولات و روش‌های مراقبتی متناسب با آن نیز نقش مهمی در تسریع روند بهبود و کاهش اثرات جانبی دارد. به یاد داشته باشید که در صورت بروز هرگونه علائم غیرعادی و طولانی‌مدت، مراجعه به پزشک بهترین راه برای جلوگیری از عوارض احتمالی و کسب اطمینان از بهبودی کامل است.


منابع
dermnetnz
midlandskin